giden de oldum, kalan da ömrümde... ama fikrim değişmedi hiç; kalmak daha zor diyenlerdenim... gitmekte bir eylem var, gitmek farklı şeyler getirir beraberinde... ama kalmak eylemsizlik, çaresizlik hali... gidenin ardından bakmak ne de zordur... hep bi ümit; geri gelecek diye... kalmak beklemek demek, sabretmek demek, katlanmak demek... ve ben hep kolayına kaçtım.... onun için de şimdi gitme vakti, kalanlardan özür dileyerek...
"oysa kalmak, kendinden feragat etmeyi, her gün ölüp dirilmeyi ister... bir de... yalnızlık ister..."
Uzun süren ayrılıklardan ve bu ayrılıkları beraberinde getiren gidişlerden sonra; gittiğim yerde dahi yalnız kaldığım zamanlarda gidenlerin ardından baktıktan sonra gönül rahatlığıyla diyebilirim ki kalmak bence de daha zor.
YanıtlaSilAma bu gidiş nereye? Onu da merak ediyor insan. :)
bir yere gidiş yok, sadece gidişata ayak uydurmaya çalışıyorum... :)
YanıtlaSil